Verklaringen
Volgens de “Richtlijnen inzake het omgaan met medische gegevens”, uitgegeven door de KNMG, is de behandelend arts niet de aangewezen persoon om schriftelijk of mondeling geneeskundige verklaringen af te geven omtrent gezondheid, ziekte, invaliditeit, arbeidsongeschiktheid, toewijzing van voorzieningen, reisannuleringen enz. van zijn/haar patiënt.
Ook verklaringen omtrent spreekuurbezoek en informatie over persoonlijke eigenschappen of omstandigheden van de patiënt mogen in dit kader evenmin door de behandelend arts worden verstrekt. Voorzover de instelling, welke een verklaring nodig acht, geen genoegen kan nemen met een verklaring van de patiënt zelf, dient zij hiervoor, ter wille van de voor alle betrokkenen noodzakelijk geachte objectiviteit, een onafhankelijk arts aan te wijzen.
De behandelend arts kent meestal de criteria niet welke moeten worden gehanteerd om tot een juiste afweging te komen, die nodig is om het doel waarvoor de geneeskundige verklaring wordt gevraagd, te kunnen beoordelen. Bovendien mag van de behandelend arts, die een bijzondere vertrouwensrelatie met zijn patiënt heeft, niet worden gevraagd dat hij van zijn oordeel in een geneeskundige verklaring blijk geeft, omdat het de vertrouwensrelatie zou kunnen schaden, indien het oordeel niet gunstig voor de aanspraken van de patiënt/cliënt zou zijn.